Panter

Uykuyla besliyorum içimdeki panteri sessizlikle büyütüyorum titrek ellerimle usulca okşarken kulaklarını gizlice öfkeyi fısıldıyorum ona nehirlerin akışını daim kılan zehri acı kanı sıcak tutan öfkeyi Tanrıya bütün dünyaları yasaklayan ve insanı bütün Tanrılardan sürgün eden öfkeyi söylüyorum içimde gürleyen pantere.

Uykuyla besliyorum içimdeki panteri sessizlikle büyütüyorum kızıl bir örtüyle sararken yabanıl vücudunu büyük bir sır gibi veriyorum geceyi ona bazı gecelerin şehirlere korkuyu öğrettiğini bazılarının hayattan çok daha uzun sürdüğünü rüzgarları bile uyandırdığını kimi zaman denizleri huzursuz bıraktığını ve ölümü öğrenmemiş çocuklar gibi asla yorulmadığını gecenin anlatıyorum içimde üşüyen pantere.

Uykuyla besliyorum içimdeki panteri sessizlikle büyütüyorum karanlığımdan asla bırakmıyorum onu sesini duymadığı yüzünü görmediği adını bilmediği bütün insanlardan saklıyorum ilk iş susmayı öğretiyorum ona sonra ondan öğreniyorum gölgelerde yaşamayı zamanla ben de unutuyorum insanların dilini gergin boyunlarımızı koklayarak başlıyoruz anlaşmaya sonunda sadece kendimizi anlıyoruz panter ve ben.

Savaş Kaçağı

Güneşe sorun benim pervasızlığımı

beraber atlamıştık çünkü gökyüzünden.

Ellerim öz suyuna bulanmış yıldızların

yeri göğü inleten bir uğultuyla düştüm dünyaya

ve çaldığım her kapının ardında yanlışlıkla

melek yüzlü bir Azrail gülümsüyor.

Savaştan kaçmış bir tüfek kadar temizim oysa ki

yine de adım not düşülmüş takvimlere

demek bilinsin ki

sonbaharın faili Mayıs akşamlarıdır

bir de yerinde durmayı öğrenemeyen

benim şu vandal yüreğim.

Ayaklarımı ıslatan her deniz ateş biraz

bense okyanuslarda korkutulmuş bir kayık gibi suskunum

- kağıttan yapılmış bir kayık -

anlıyorum

sivri köşeleri beynimizi delen bir şiirin

yarım bıraktırılmış sayıklamasıdır elbet

sessizlik.

Gündeliğin sarsılmaz tek düzeliğine yazılmış

düzensiz bir sonsöz bu uyku

ama her daim açık artık gözlerim

yeni mültecilere yol vermemek için sınırlardan

çünkü belki kimse bilmez ama

hangi büyülü sözlerle aralayıp pencereyi

kaçak girdiği bin yıllık aşk söylencelerinde

kaybolmuş alegorik bir tavşan anlatıyor

sabaha karşı yabani düşlerimi.

29.05.2011

Gecenin Katli

"ben ki cehennemde bir allah gibi yalnızım"

Attila İlhan

Sancım yeryüzü

şu üç satırlık yeryüzü

ve gökyüzü

son şiirler de boğdurulana kadar

karanlıklarda.

hiç dinlenmeyecekmiş gibi

uzun bir uykuya ölüyorum günlerimi

sözlerimi hayatın sessiz ırmağında kanattım

öyle uzun sürüyor ki ışığı beklemek

sakallarımda bir yüzyıl yorgunluğu var.

sisli bir düşünceye ödünç veriyorum geçmişi

dünya, tren rayları gibi geçiyor gövdemden

keşfedilmemiş ülkelere bir gece yolcusu

dönüş bileti bile yok heybesinde

çünkü yalnızlık bir mezardır bulutlara.

tek sıkımlık kurşunum kaldı gözlerimde

ama şarkılardan uzun sürüyor intiharlar

ben ki bu gecelere bir enkaz borçluyum

ondandır ki

şimdi çek silahını ey uykusuzluğum

senden de alacaklarım var.

ah, sakallarımda şu yüzyıl yorgunluğu

darağacına göndermek gerek, diyorum, gökyüzünü

oysa durduğum yerde bir kuşun kanat çırpmasıdır zaman

ve ancak kendi ellerini yakar

içime atılmış Prometheus'un alevi.

24.05.2011

İntihar Eden Nar Çiçeği

Ne yapar şimdi

intihar eden bir nar çiçeği

kendini taşır mı hala cebinde

çantasında buruşturulmuş gök kuşakları

ne olacak?

Sahi ne olacak

gözler kapalıyken gasp edilen düşlerin

kimden sorulacak hesabı

ne olacak

gün uyanacak mı

hayallerdeki çatlakların ardından

uyanacak mı nar çiçeği?

Konuşur mu artık

nar çiçeği

su üşürken karanlığın gözünde

hangi limana sığınır elleri tufanlarda

nerede mağaralar dindiren yalnızlığı

nerede buldu hayatı nar çiçeği?

Ya intihar eden bir nar çiçeği

hatırlar mı

hangi küçük ellerden sökülüp atıldığını

soğuktan titreyen parmaklara mühürlenmiş yarınların

hatırlar mı talihsiz yazgısını

çoktan oynanmış ve kaybedilmiş oyunların

unutulup giden sözlerin kuyularında

ve kimin gözlerinde kaldığını

çocukluğunun?

Kendini taşır mı hala cebinde

buruşturulmuş gök kuşaklarını çantasında

takvimden çok erken düştüğünü yaprakların

önce zamansızlığını ve acelesini sonra hayatın

unutur mu intihar eden bir nar çiçeği?

Sahi

intihar eder miydi nar çiçeği

ya ölümüne oynanmasaydı

oyun?

13.05.2011